بررسی تنوع فنوتیپی و پروتئینی عامل بیماری شانکر باکتریایی گوجه فرنگی در استان های گلستان و آذربایجان غربی

بیماری شانکر باکتریایی گوجه فرنگی در ایران، اولین بار در سال 1367 از منطقه ارومیه در استان آذربایجان غربی گزارش گردید. این بیماری موجب زخم (شانکر)، پژمردگی و خشکیدگی یک طرفه در بوته و ایجاد لکه روی برگ و میوه شده و در نهایت به زوال کامل گیاه منجر می گردد. در طی این تحقیق، 64 جدایه باکتریایی از بوته های آلوده گوجه فرنگی مزارع استان آذربایجان غربی و گلستان جداسازی و بررسی گردید. بر اساس مشخصات مرفولوژیکی، بیوشیمیایی و خصوصیات بیماری زایی، تمامی جدایه ها تحت عنوان clavibacter michiganensis subsp. michiganensis شناسایی شدند. در تمامی مراحل شناسایی از نمونه استاندارد cmm (ncppb382، از آلمان) به عنوان شاهد در آزمون ها استفاده گردید. نتایج، بیانگر وجود تفاوت های مشخص در توانایی استفاده از منابع مختلف و نقوش الکتروفورتیکی پروتئین محلول سلولی با استفاده از روش sds-page بود. دندروگرام داده های حاصل از خصوصیات بیوشیمیایی و الکتروفورز پروتئین با استفاده از نرم افزارntsy`s-pc version 2/02e، روش upgma و ضریب جاکارد رسم گردید. تعداد سه گروه با درصد شباهت معادل 77% در دندروگرام حاصل از داده های بیوشیمیایی و پنج گروه با درصد شباهت معادل 86% در دندروگرام حاصل از داده های پروتئینی مشخص گردید. نتایج فوق هتروژنی در بین جدایه های ایرانی با نمونه استاندارد، هموژنی بین جدایه های گلستان و آذربایجان غربی و وجود جمعیت های متفاوت در بین جدایه های مناطق مختلف را نشان دادند. این اولین گزارش از وجود بیماری شانکر باکتریایی گوجه فرنگی در استان گلستان است.